ကုန္က်စရိတ္ ျမင့္လာ မိသားစု၀င္ေငြ ႏွင့္ စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာတက္

ကုန္က်စရိတ္မ်ား ျမင့္တက္လာမႈႏႇင့္ မိသားစု၀င္ေငြ၏ အမ်ားစုအား စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အသံုးျပဳေနရမႈတို႔မႇာ အေျခခံလူတန္းစားႏႇင့္ လူလတ္တန္းစားအလႊာတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္

၀င္ေငြႏႇင့္ ထြက္ေငြ မမွ်တမႈ၊ မိသားစု၀င္ေငြ၏ အစိတ္အပိုင္း အမ်ားစုအား စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အသံုးျပဳေနရျခင္းမႇာ ယေန႔ အေျခခံလူတန္းစားအလႊာတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ အဓိက ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ေနေၾကာင္းႏႇင့္ လူလတ္တန္းစားအလႊာ က်ဆင္းမႈကို ျဖစ္ေစေၾကာင္း စီးပြားေရးပညာရႇင္မ်ားက ရႈျမင္ၾကသည္။ ''မိသားစုတစ္စုဟာ သူတို႕ရတဲ့ ၀င္ေငြကို စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ျပန္သံုးလဲဆိုတဲ့အေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့မႇ လူတန္းစားေတြရဲ့ ဘ၀ေတြ ကြဲျပားလာတာပါ။ ဥပမာ ၀င္ေငြသံုးသိန္းေလာက္ရႇိတဲ့ မိသားစုမႇာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ သံုးသိန္း ေလာက္၊ ဒါမႇမဟုတ္ ႏႇစ္သိန္းခြဲေလာက္ သံုးလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ စုေဆာင္းတဲ့ဘက္ကို မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးေတြမႇာ သံုးစြဲဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ ဒါထက္ပိုၿပီး ၀င္ေငြနဲ႔ထြက္ေငြ မမွ်တဘဲ အျမဲလိုေနတဲ့ မိသားစုေတြ ဆိုရင္ေတာ့ အေႂကြးသံသရာထဲက မထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ luxury ကိစၥေတြဘာေတြလည္း သိပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဥပမာ မိသားစုတစ္စုက အနည္းဆံုး က်ပ္ငါးသိန္းကေန ၁၀ သိန္းေလာက္ ၀င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ luxury ကိစၥေတြ ဘာေတြ လုပ္လာႏိုင္မယ္''ဟု စီးပြားေရးပညာရႇင္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာေနဇင္လတ္က ေျပာျပခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူတန္းစားသံုးမ်ိဳး ပိုင္းျခားသတ္မႇတ္ေလ့ရႇိၿပီး အေပၚလႊာ၊ လူလတ္တန္းစားႏႇင့္ အေျခခံ လူတန္းစား ဟူ၍ ပိုင္းျခားသတ္မႇတ္ထားၿပီး အေျခခံအားျဖင့္ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ per capita income ေပၚတြင္ မူတည္ၿပီး ခြဲျခားထားကာ အေျခခံ လူတန္းစား grass root level အျဖစ္ သတ္မႇတ္ခ်က္မႇာ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ႏႇစ္၀င္ေငြအား အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ ၀န္းက်င္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရႇိရသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ grass root level အျဖစ္ သတ္မႇတ္ဖို႔ အနိမ့္ဆံုး ၀င္ေငြကို အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ လို႔ သတ္မႇတ္ထားရင္ ၅၀၀ ေအာက္ရႇိတဲ့ပမာဏ ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲ ဆိုတဲ့အေပၚမႇာလိုက္ၿပီး အေျခခံ လူလတ္တန္းစားအလႊာ ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆိုတာ ၾကည့္ၾကတယ္။ သူတို႔ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ျပႆနာက စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ အေထြေထြကုန္က်စရိတ္ ႀကီးျမင့္မႈ၊ ကုန္က်စရိတ္ေတြထဲမႇာ တခ်ဳိ႕ ကုန္က်စရိတ္ေတြက ခ်ဳံ႕လို႔ရတာရႇိတယ္။ တခ်ဳိ႕က မရဘူး။ ဥပမာ ဖုန္းေခၚဆိုခေတြ တခ်ဳိ႕ဆို သိန္းနဲ႔ခ်ီျပီး သံုးစြဲလာတာ ေတြရႇိတယ္။ တခ်ဳိ႕ limit ထားျပီး သံုးတာရႇိတယ္။ လုပ္ငန္းအတြက္ လိုအပ္လို႕ သံုးတာမ်ဳိးဆို လက္ခံလို႕ရေပမယ့္ တခ်ဳိ႕က အလြန္အကြၽံ သံုးတဲ့သေဘာ ရႇိတယ္။ အဲဒီလူေတြ အေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္ရဲ႕၀င္ေငြ ဘယ္ေလာက္ရႇိလည္း ဆိုတာ ျပန္သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္''ဟု အၿငိမ္းစားညြန္ၾကားေရးမႇဴးခ်ဳပ္ တစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့သည္။ အလားတူ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ကုန္က်မႈမ်ားအျပင္ ယင္းကဲ့သို႕ ဖုန္းသံုးစြဲမႈ၊ အင္တာနက္သံုးစြဲမႈႏႇင့္ transportation charges မ်ား ျမင့္တက္လာမႈကလည္း ေန႔စဥ္ လူေနမႈဘ၀မ်ားထဲမႇ ၀င္ေငြမ်ားအား ဖဲ့ယူေနေသာ အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရႇိရသည္။ ''၀င္ေငြအေပၚ ခြဲေ၀သံုးစြဲႏိုင္မႈဟာ self management နဲ႔လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ ကုန္သင့္ကုန္ထိုက္လို႕ ကုန္ၾကတာလည္း ရႇိတယ္။ မလိုလားအပ္ပဲ ကုန္တာလည္း ရႇိတယ္။ ဥမမာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ျပင္က ျမိဳ႕ထဲမႇာလာျပီး အလုပ္လုပ္တဲ့ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးမႇာ သူ႔ရဲ႕ ကားခကတင္ တစ္လကို ၃၀၀၀၀ ေလာက္က်ပါတယ္။ ဖုန္းက ေခြၽေခြၽတာတာေျပာရင္ က်ပ္ ၂၀၀၀၀ ေလာက္ ကုန္တယ္ဆိုေတာ့ က်ပ္ငါးေသာင္းေလာက္ ကုန္ပါတယ္။ တျခား အစားအေသာက္စရိတ္ မပါေသးဘူး။ တစ္လကို လစာသိန္းနဲ႕ ခ်ီၿပီး ရေပမယ့္ စုေဆာင္းတဲ့ဘက္ကို မေရာက္တဲ့အတြက္ မက်န္းေရး မမာေရးမ်ား ျဖစ္ရင္ ဘယ္ပိုက္ဆံနဲ႔ ေဆး႐ံုတက္ရမလဲေတြးၿပီး ေတာ္ေတာ္ ရင္ေလးရပါတယ္''ဟု ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး ေမႇာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္မႇ ကုမၸဏီ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့သည္။ အလားတူ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ကိစၥရပ္မ်ားမႇာလည္း လူတိုင္း ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ ျပႆနာ ျဖစ္ျပီး ၀င္ေငြျမင့္ မိသားစုမ်ားတြင္ ထိခိုက္မႈ အမ်ားအျပား မရႇိေသာ္လည္း ၀င္ေငြအား ကန္႔သတ္ခြဲေ၀ သံုးစြဲရေသာ မိသားစုမ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္ စိန္ေခၚေနေသာ ျပသနာတစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရႇိရသည္။ ''ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏံႇရတာ အရမ္းမ်ားပါတယ္။ ဥပမာ မူႀကိဳကေန တကၠသုိလ္အထိ သံုးစြဲရတဲ့ ေငြေၾကးအျပင္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ အေထြေထြ သင္တန္းေတြ အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ေတြ၊ ဒီသင္တန္းေတြ တက္ေနတဲ့အတြက္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ရႇိပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ က်န္းမာေရးအတြက္ ဆိုရင္လည္း ေဆး႐ံုတစ္ခါတက္ရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္က မသက္သာဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ဆိုရင္ ရပ္ကြက္က ေဆးခန္းပဲ သြားၾကပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရးအျပင္ တျခား ကုန္က်စရိတ္ေတြ တက္လာတာဟာ လူလတ္တန္းစားအလႊာ ပါးလာရတဲ့ အေၾကာင္းတရားပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ မရႇိၾကတာဟာလည္း ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းတရား တစ္ခုပါ။ အထူးသျဖင့္ အိမ္ငႇားေနတဲ့လူေတြဆို ပိုျပီးေတာင္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြ မမွ်တတဲ့ျပႆနာ ရႇိပါတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ public transportation အတြက္ သံုးရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ေတြ မနည္းပါဘူး''ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ တစ္ဦးကလည္း ေျပာျပခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးကုိ ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္လည္း လက္ေတြ႕က်ေသာ pragmatic economic policy မ်ား ခ်မႇတ္ႏုိင္မႈမႇာ မ်ားစြာအေရးပါေၾကာင္းႏႇင့္ ခုိင္မာေသာ master plan မ်ားႏႇင့္ စနစ္တက် လုပ္ကိုင္ႏုိင္မႇသာ ယင္းျပႆနာမ်ားအား ေျဖရႇင္းႏုိင္ မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ၾကသည္။ ''တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံတကာမႇာလည္း pro-poor Policy ဆိုတာ ရႇိပါတယ္။ အဲဒါက ဆင္းရဲတဲ့လူေတြကုိ အခြင့္အေရးေပးတဲ့ policy ပါ။ အေျခခံလူတန္းစားေတြ သိပ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ ဒီလူေတြကုိ ဆြဲတင္ဖို႔အတြက္ ၾကည့္ေပးရတာမ်ဳိးပါ။ သူတို႔ေတြကုိ ဒီအတုိင္းၾကည့္ထားလို႔ မရတဲ့အတြက္ ေပၚလစီနဲ႔ ေဖာ္ေဆာင္ရတာမ်ဳိးပါ။ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ လူေတြကုိ ျပန္ၾကည့္တာ။ သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္မႈ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကုိ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေဖာ္ေဆာင္ေပးရမႇာပါ''ဟု Asia Development Research Insitute မႇ Mr. Winston Set Aung က ေျပာျပခဲ့သည္။ ''တကယ္ေတာ့ လူတန္းစားအလႊာေတြက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အရမ္း ကြာဟလုိ႔ မရဘူး။ ၀င္ေငြေပၚလိုက္ၿပီး အခ်ဳိးက် ထည့္၀င္သံုးစြဲသြားတာ ဆိုေတာ့ ၀င္ေငြျမင့္မားရင္ သံုးစြဲမႈလည္း ျမင့္မားလာတယ္။ သံုးစြဲအား က်ဆင္းလာရင္ ေစ်းကြက္ထဲမႇာ ေငြ ေၾကးလည္ပတ္မႈလည္း က်ဆင္းသြားမႇာပါ။ ၀င္ေငြနည္းၿပီး သံုးစြဲအားမ်ားရင္လည္း တစ္ဦးခ်င္းေတြရဲ႕ life မႇာ ျပႆနာရႇိပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္း ျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သံုးစြဲသင့္တဲ့ ပမာဏအတြင္းမႇာ သံုးစြဲဖို႔ လိုပါတယ္''ဟု စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ေဒၚရီရီျမင့္က ေျပာျပခဲ့သည္။ ''per capita income နိမ့္ၿပီး ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြ မမွ်တတာဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားေစဖို႔ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမင္ၾကတဲ့အျမင္ေတြ ရႇိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး UN လိုင္းနဲ႔ သတ္မႇတ္ထားတာ ရႇိပါတယ္။ ဒီလိုင္းရဲ႕ေအာက္ကုိေရာက္ရင္ အခက္အခဲရႇိတဲ့ ႏုိင္ငံအျဖစ္ သတ္မႇတ္ၿပီး ၁၀ ႏႇစ္အတြင္း သတ္မႇတ္ခ်က္တစ္ခုအထိ ေရာက္ေအာင္ ဆြဲတင္တာမ်ဳိး ရႇိပါတယ္။ ဒါကုိ ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမႇာ အစုိးရေတြက တိုက္႐ိုက္လုပ္တာရႇိသလို World Bank တို႔၊ ADB တို႔၊ IMG တို႔ရဲ႕ပံ့ပုိးမႈနဲ႔လုပ္တာလည္း ရႇိပါတယ္။ အလုပ္အကုိင္ရဖို႔နဲ႔ တိုးတက္ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈကုိ ဦးစားေပးၿပီး လုပ္ၾကတာပါ။ စားသံုးမႈဟာ ထုတ္လုပ္မႈထက္ မမ်ားဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဒါမႇအေျခခံ လူတန္းစားကုိ ေလ်ာ့ခ်ႏုိင္မႇာပါ''ဟု အၿငိမ္းစား ပါေမာကၡေဒၚရီရီျမင့္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ''အာဆီယံႏုိင္ငံေတြထဲမႇာ ဒီလို ႏုိင္ငံေတြ ရႇိပါတယ္။ စနစ္တက် အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ public ၀န္ေဆာင္မႈေတြ ဒီထက္ပုိၿပီး ထိေရာက္ဖို႔ လိုလာပါတယ္။ ဥပမာ ဖုန္းေခၚဆိုခေတြ ျမင့္တက္လာတာမ်ဳိး၊ အင္တာနက္ တပ္ဆင္ခေတြ ျမင့္တက္လာလို႔ ေလ်ာ့ခ်ေပးတာမ်ဳိးေတြကုိ entertainment အစီအစဥ္ေတြ အၿပိဳင္လုပ္တာထက္ပုိၿပီး လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ကုန္က်စရိတ္ကုိ အထိုက္အေလ်ာက္ ေလ်ာ့ခ်ႏုိင္မႇာပါ။ ေနာက္ဆံုး ခုိင္မာၿပီး စနစ္က်တဲ့ အစီအစဥ္မ်ဳိးေတြနဲ႔ စနစ္တက် ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္''ဟု စီးပြားေရးပညာရႇင္တစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့သည္။ အလားတူပင္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈႏႈန္း ျမင့္မားလာမႈမ်ား ရႇိလာပါကလည္း အေျခခံ လူတန္းစားမ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္ စိန္ေခၚေနေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္ေၾကာင္းႏႇင့္ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္းျမင့္ပါက အရင္းအႏႇီးရႇိေသာသူ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈရႇိေသာ သူမ်ား၏ လက္ထဲတြင္ရႇိေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား၏တန္ဖိုး ပို၍ ျမင့္မားလာတတ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ၾကသည္။ ''ဒီဘက္ေခတ္ႀကီးမႇာ ကမၻာႀကီးက တုိးတက္လာတယ္။ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္း ေကာင္းလာတယ္။ ဖုန္းဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သံုးႏိုင္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ မရႇိၾကတာမ်ားတယ္။ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိ အခန္းေလးတစ္ခန္းကို မပိုင္ႏုိင္ဘဲ ေသသြားတာလည္း ရႇိတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းထဲမႇာ inflation rate ေၾကာင့္ျဖစ္တာလည္း ပါတယ္။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ ျမင့္မားရင္ အိမ္ေစ်းျခံေစ်းေတြ အကုန္လံုး လိုက္တက္တယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့လူ ပိုခ်မ္း သာသြားတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့လူက ပိုဆင္းရဲတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓိက grass root level ကို ပိုထိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ မရႇိလိုYလည္း မရဘူး။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ လံုး၀မရႇိရင္ ျပည္ပရင္းႏႇီးျမႇဳပ္ႏႇံမႈ မလာဘူး။ ျပည္တြင္း လုပ္ငန္းရႇင္ေတြေရာ၊ျပည္ပက လုပ္ငန္းရႇင္ေတြပါ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ လိႈင္းေလးစီးမႇ အလုပ္ ျဖစ္တယ္။ ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္''ဟု ေဒါက္တာ ေနဇင္လတ္က ေျပာျပခဲ့သည္။ အလားတူပင္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈမႇာ ဘဏ္တုိးႏႈန္းထက္ ျမင့္ေနပါက ေငြေၾကးကစားသူ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရႇင္မ်ားအတြက္ ပို၍ အက်ဳိးရႇိေၾကာင္း ထို႔အတြက္ inflation rate ႏႇင့္ဘဏ္တိုးႏႈန္းမႇာလည္း သင့္တင့္မွ်တေသာ အေနအထားတြင္သာ ရႇိသင့္ေၾကာင္း သံုးသပ္ၾကသည္။ ''ဘဏ္တိုးႏႈန္းကို သင့္တင့္မွ်တရင္ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေရာ အေပၚလူတန္းစားပါ အက်ဳိးရႇိပါတယ္။ inflation နဲ႔ ျပန္ခ်ိန္ဖို႔ေတာ့ လိုတယ္။ inflation က consumer price index ေပၚမႇာတြက္တာ၊ အဲဒီ consumer price index က ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း တက္ၿပီဆိုရင္ ေျမေစ်းေတြက ဒါထက္ အမ်ားႀကီး တက္သြားမယ္။ grass root က ဘယ္လိုမႇ မလိုက္ဖက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ inflation ကို အစိုးရကလည္း ထိန္းေပးရပါတယ္''ဟု ေဒါက္တာေနဇင္လတ္က ေျပာျပခဲ့သည္။